کانسلیم / یک سیستم تحلیل به روش بنیادی

واژه کانسلیم (CANSLIM) خلاصه شده روش سرمایه‌گذاری در بازار سهام است که توسط آقای ویلام ‌انیل گسترش پیدا کرد. آقای انیل مدیر مسئول و مؤسس روزنامه سرمایه‌گذاری بیزینس‌دیلی که یک روزنامه ملی تجاری است، می‌باشد. او همچنین رئیس سازمان پژوهشهای سرمایه‌گذاری با ‌نام ویلیام‌انیل و شرکت است.آقای انیل با مطالعه بزرگترین بازارهای سرمایه پول‌ساز بین سال‌های ۱۹۵۳ تا ۱۹۸۵ میلادی ویژگیهای مشترکی را در میان برخی از سهام مورد بررسی یافت و مشخصه‌های کلیدی آن را در کلمه مخفف شده CANSLIM جای داد.اگرچه کانسلیم به طور دقیق یک ابزار تحلیل تکنیکی نیست، ولی ترکیب ارزشمندی از مفاهیم بنیادی و تکنیکی را در کنار یکدیگر پدید آورده است. جزئیات نگرش آقای انیل به رویکرد کانسلیم در کتاب چطور در بازار سرمایه پول بدست آوریم، شرح داده شده است.در این جا هفت جزء روش کانسلیم به صورت مختصر توضیح داده می شود. شرکتهایی که از ویژگیهای زیر برخوردار بودند، در سالهای مورد بررسی آقای انیل در رده سهام پول ساز به شمار می‌آمدند.

اونیل نویسنده کتاب معروف How To Make Money In the Stock Market و موسس نشریه معتبر Investor Business Daily است. نظریات وی کمی در تقابل با سایر سرمایه‌گذاران قرار دارد. برای مثال وی قیمت را بهترین شاخص ارزیابی هر سهم دانسته و اعتقاد دارد که هرگز نباید با بازار درافتاد. ایشان به جای تاکید بر ایجاد تنوع زیاد در سبد به دنبال انتخاب سهام برتر است. به اعتقاد ایشان کسب سود سریع مهم‌ترین عامل است و برای همین باید سهام بازنده را سریعا از سبد خارج کرده و بر سهام برنده افزود. اونیل مبتکر روش کانسلیم در بورس است.

معیار ایشان برای انتخاب سهام برتر کان‌سلیم (CANSLIM) نام دارد که هر حرف اول آن یکی از هفت معیار است:

‏C: سود شرکت در هر فصل نسبت به فصل سال قبل باید رشدی چشمگیر داشته باشد.
‏A: سود سالانه شرکت باید نسبت به سال از رشد چشمگیری برخوردار باشد.
‏N: باید محصول و خدمات جدیدی توسط شرکت ارائه شده باشد.
‏S: عرضه سهام شرکت کم و تقاضا برای آن زیاد باشد.
‏L: شرکت باید جزء پیشگامان صنعت باشد.
‏I: سهامداران نهادی شرکت باید از آن حمایت کنند.
‏M: جهت بازار باید در تصمیم‌گیری‌ها در نظر گرفته شود.

اصل ۱:(C) درآمد فصلی (سه‌ماهه) هر سهم (Current quarterly earnings per share)عایدی هر سهم (EPS) برای آخرین سه ماه باید حداقل ۲۰% در مقایسه با همین دوره در سال گذشته رشد کرده باشد.

اصل ۲:(A) رشد عایدی سالانه (Annual earnings growth)عایدی هر سهم در طول ۵ سال گذشته می‌بایستی به صورت فزاینده با حداقل رشد ۱۵ درصدی روبرو باشد. بهتر است درآمدها هر سال افزایش یابد، با این وجود افت درآمدها در یک سال قابل قبول است به شرط آنکه شرکت بتواند به سرعت این شکاف را ترمیم کند و دوباره به محدوده جدید بالایی دست یابد.

اصل ۳ :(N)تولیدات جدید، افق‌های جدید، مدیریت نوین (New products, New Management, New Highs)افزایش قابل ملاحظه قیمت سهام معمولاً همراه با اتفاقات تازه است. این قضیه ممکن است محصول یا خدمتی نو، مدیریت جدید، فن‌آوری نوین باشد. یکی از شگفت آورترین نتایجی که انیل به آن دست یافت، تضاد این نتایج با چیزی است که سرمایه‌گذاران نسبت به آن توجه نشان می‌دهند. بجای تأکید بر روی عملکرد بازار سرمایه سنتی “خرید سهم در پائین و فروش آن در قیمت بالا” انیل می‌گوید که در قیمت‌های بالا سهم را خریداری کنید و در قیمت‌های بالاتر بفروشید. پژوهش انیل نشان داد که زمان ایده‌آل برای خرید سهم هنگامی است که قیمت سهام به یک محدوده جدید بالایی که پس از مدت دو تا ۱۵ ماه دوره ثبات و رکود است، برسد. برخی از جهشهای قیمتی قابل توجه بعد از این دوره زمانی اتفاق می‌افتد و احتمالا بنا به‌دلیلی خط مقاومت سهم نیز شکسته می‌شود.

اصل ۴:S) سهام عادی در دست مردم (Shares outstanding)بیش از ۹۵% سهامی که مورد مطالعه انیل قرار گرفت نشان داد که بزرگترین برنده‌های بازار، سهامی کمتر از ۲۵ میلیون سهم عادی در دسترس عموم داشته‌اند. با استفاده از قواعد ساده عرضه و تقاضا و با محدودکردن نیروی عرضه سهام عادی خط عرضه به سمت بالا جابه‌جا شده و در این صورت افزایش قیمت سهام شکل می‌گیرد. هنگامی که سهمی در بازار با ۴۰۰ میلیون سهم عادی وجود داشته باشد خرید بزرگ همراه با تقاضای زیادی نیاز است تا بتواند بازار را جابه‌جا کند. با این وجود تنها خریداری ۴ یا ۵ میلیون سهم عادی شرکت نیاز است تا بتواند در بازار حرکتی ایجاد کند، به ویژه اگر مقدار زیادی از سهام توسط افراد داخل آن شرکت نگهداری شود.

اصل ۵::L صنعت پیشرو (Leading industry)اگرچه برای هیچ سهمی تضمینی وجود ندارد ولی آقای انیل کشف کرد که شما می‌توانید ب‌طور مشخصی شانس یک سرمایه‌گذاری سودآور را افزایش دهید و این در صورتی است که سرمایه گذار یک سهم از سهام شرکت‌های پیشرو در صنایع موفق را داشته باشد. او همچنین فهمید که سهم برنده معمولاً اکثریت سهام کل بازار را هم در بردارد.

اصل ۶ :I)سازمان حمایت کننده (Institutional sponsorship)بزرگترین منابع عرضه و تقاضا خریداران سازمانی هستند. به‌عنوان مثال، صندوق‌های مشترک سرمایه‌گذاری، بانک‌ها، شرکت‌های بیمه و غیره. در حقیقت نیازی نیست که یک سهم تعداد زیادی سازمان حمایت‌کننده داشته‌باشد؛ بلکه سازمان‌های حمایت‌کننده به طور یقین به سهام رأی تأیید و یا رأی موافق می‌دهند. مطابق با قانون شصت، انیل به دنبال سهامی بود که حداقل ۳ تا ۱۰ سازمان حمایت‌کننده با عملکردی بالاتر از حد متوسط داشته‌ باشند. به ‌هر حال حمایت بیش از حد نیز می‌تواند خطرساز باشد. زمانی که یک سهم به طور رسمی متعلق به سازمانی گردد، ممکن است خیلی دیر باشد. اگر ۷۰ تا ۸۰ درصد سهام عادی توسط سازمانی خریداری شود بقیه سهام از حالت شناور بودن خارج می‌شود. در نتیجه براثر یک اخبار به تعداد زیادی از این سهام توسط آن سازمان و یا موسسه فروخته می‌شود که این امر منجر به ایجاد مشکل در بازار می‌گرددد. در واقع مازاد مالکیت سازمانی و انباشت آن سهم می‌تواند در نتیجه یک خبر بد منجر به فروش انبوهی از سهام شود. انیل احساس کرد که زمان ایده‌آل برای خرید سهام موقعی است که این سهم توسط چندین شرکت حمایت‌کننده خوب شناخته شود. این انتخاب زمانی مناسب است که سهم آنقدر معروف نشود که در لیست شرکت‌های برتر قرار گیرد.

اصل ۷ :(M) جهت بازار (Market direction)مهمترین پارامتر در رویکرد کانسلیم جهت حرکت بازار است. حتی بهترین بازارهای سهام نیز اگر شاخص کل جهت نزولی داشته ‌باشد، پول زیادی را از دست می‌دهند. تقریباً ۷۵ درصد سهام بازار با کل شاخص بازار حرکت می‌کند. یعنی اگر سهمی را انتخاب کنید که تمام معیارهای مطلوب و ویژگی های دیگر را به‌ خوبی دارا باشد و نتوانید جهت کل بازار را تشخیص دهید به احتمال زیاد سهم برگزیده عملکرد ضعیفی از خود نشان خواهد داد. شاخص‌های بازار برای کمک به تعیین موقعیت کلی بازار طراحی می‌شوند و توجه به آن اهمیت زیادی دارد. انیل می‌گوید: یاد بگیرد که قیمت‌های روزانه و نمودار میانگین حجم بازار را تفسیر کنید. اگر بتوانید این کار را انجام دهید قسمت زیادی از راه را پیموده‌اید. در این صورت شما واقعاً به چیز دیگری نیاز ندارید، مگر این‌که بخواهید با روند بازار درگیر شوید.انتخاب سهام با هفت ویژگی رویکرد کانسلیم، از جمله تکنیکهای تصمیم گیری در دادوستد است که سرمایه گذاران از آن بهره می‌جویند.